Τι ισχύει για τον γενικό πληθυσμό;
Η επίδραση της άσκησης στην εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής έχει αποτελέσει πεδίο έρευνας για πολλά έτη και τα αποτελέσματα αρκετών μελετών ήταν αμφιλεγόμενα. Σε μια πρόσφατη μετα-ανάλυση που συμπεριέλαβε 23 μελέτες σειράς με συνολικό δείγμα 1.930.725 συμμετέχοντες και στην οποία μελετήθηκε το φαινόμενο στο γενικό πληθυσμό (μη επαγγελματίες αθλητές), φάνηκε ότι γενικά το επίπεδο άσκησης δεν επηρεάζει τον κίνδυνο εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής.1 Εντούτοις, η ανάλυση σε υπο-ομάδες με βάση το φύλο ανέδειξε 20% μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής στους άνδρες που αθλούνταν περισσότερο σε σχέση με τους άνδρες που συμμετείχαν σε αθλητικές δραστηριότητες χαμηλότερης έντασης, ενώ στις γυναίκες φάνηκε πως τα υψηλότερα επίπεδα άσκησης είχαν προστατευτική δράση αφού μείωναν τον κίνδυνο εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής κατά 9%.1
Σε μια μελέτη σε δείγμα 501.690 ατόμων του γενικού πληθυσμού (μη επαγγελματίες αθλητές) από τη Ν.Κορέα και διάμεση περίοδο παρακολούθησης 4 ετών, φάνηκε ότι δραστηριότητες μέτριας έντασης, όπως άθληση με ποδήλατο ή γρήγορο βάδην, μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής όταν γίνονται σε μέτρια ένταση (500-1000 METxλεπτά/εβδομάδα), ενώ δεν φαίνεται να επηρεάζουν την εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής αν η ένταση της άσκησης γίνεται σε χαμηλότερα ή υψηλότερα επίπεδα. Από την άλλη, πιο έντονες αθλητικές δραστηριότητες όπως το τρέξιμο, δεν φάνηκε να επηρεάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής σε αυτόν τον πληθυσμό, ανεξαρτήτως επιπέδου κατανάλωσης ενέργειας (δηλαδή έντασης τρεξίματος) στα πλαίσια ερασιτεχνικής ενασχόλησης.2
Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2022 και αφορούσε πληθυσμό 2.479 ατόμων από τη Νορβηγία και διάμεση περίοδο παρακολούθησης τα 20 έτη περίπου, φάνηκε ότι η μέτριας έντασης άσκηση στα πλαίσια ερασιτεχνικής ενασχόλησης μείωνε τον κίνδυνο εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής κατά 38% και αυτή η επίδραση ήταν εμφανής και στα 2 φύλα, ενώ ήταν ανεξάρτητη της ηλικιακής ομάδας των ατόμων.3 Επιπλέον, στα άτομα τα οποία είχαν διατεταμένο αριστερό κόλπο (γνωστό παράγοντα κινδύνου για εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής), η άσκηση φάνηκε να αμβλύνει την αρνητική επίδραση αυτού του παράγοντα αφού μείωνε τον κίνδυνο εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής για όλα τα επίπεδα άσκησης.3
Τι ισχύει για τους επαγγελματίες αθλητές;
Τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά όταν πρόκειται για επαγγελματίες αθλητές. Είναι εγκατεστημένη γνώση ότι η πολύ έντονη άσκηση αντοχής σχετίζεται με περίπου 5-πλάσιο κίνδυνο εμφάνισης κολπκής μαρμαρυγής.4,5
Έχει φανεί ότι οι αθλητές που ασχολούνται με αθλήματα αντοχής σε ανταγωνιστικό επίπεδο υφίστανται δομικές αλλοιώσεις στον αριστερό κόλπο, ο οποίος αποτελεί την καρδιακή κοιλότητα που ‘φιλοξενεί’ την κολπική μαρμαρυγή καθώς η έντονη άσκηση οδηγεί σε αύξηση του ποσοστού ίνωσης του αριστερού κόλπου.6
Παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής σε επαγγελματίες αθλητές αντοχής έχει τεκμηριωθεί ότι είναι η υπέρταση, ο διαβήτης, η χρονική διάρκεια ενασχόλησης με έντονη αθλητική δραστηριότητα, η μεγάλη ηλικία και το άρρεν φύλο.7 Για τις γυναίκες φαίνεται να ισχύει το ‘όσο περισσότερο, τόσο το καλύτερο’, δηλαδή υπάρχει μια δοσο-εξαρτώμενη σχέση μεταξύ άθλησης και κολπικής μαρμαρυγής με τις γυναίκες που αθλούνται περισσότερο να έχουν χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής.8
Συμπέρασμα
Φαίνεται να υπάρχει μια σχέση τύπου U όσον αφορά στη σχέση μεταξύ άθλησης και κολπικής μαρμαρυγής στους ερασιτέχνες αθλητές, με τη μέτριας έντασης άσκηση να δρα προστατευτικά και τα πολύ υψηλά επίπεδα άσκησης και την καθιστική ζωή να συσχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής. Ο κίνδυνος για εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής σε αυτούς που ασχολούνται με αθλήματα αντοχής σε ανταγωνιστικό επίπεδο φαίνεται ότι είναι πιο αυξημένος όταν πρόκειται για άνδρες που αθλούνται σε έντονο επίπεδο για μακρό χρονικό διάστημα και είναι μεγαλύτερης ηλικίας.
Όπως στα περισσότερα πράγματα στη ζωή, φαίνεται να ισχύει και εδώ η ρήση ‘μέτρον, άριστον’, αφού είναι αναμφίβολες οι ευεργετικές δράσεις της μέτριας έντασης άσκησης στο καρδιαγγειακό σύστημα γενικότερα, αλλά και όσον αφορά στην πρόληψη εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής ειδικότερα.
